ჭარბფიქრიანობა (Overthinking) და მისი გავლენა ტვინზე

ზედმეტი ფიქრიანობა ყველას გამოგვიცდია ან გვაქვს გარკვეულ პერიოდებში, თუმცა ზოგისთვის ეს ხდება ქრონიკული ჩვევა, რომელიც ნეგატიურად აისახება მენტალურ კეთილდღეობაზე.ზოგადად ფიქრი, ინტელექტუალიზაცია მნიშვნელოვანია და გვეხმარება გადაწყვეტილების მიღებაში, მეორეს მხრივ კი, ზედმეტი და მუდმივი ფიქრიანობა იწვევს დისტრესს, შფოთვას და ფიზიკურ ჯანმრთელობასაც კი აყენებს ზიანს. ჭარბფიქრიანობის ნეირომეცნიერების პერსპექტივიდან დანახვა დაგეხმარებათ მის მართვასა და საზიანო ეფექტების შემცირებაში.

ნეირომეცნიერება ჭარბფიქრიანობის მიღმა

ჭარბი ფიქრები ზედმეტად ააქტივებს პრეფრონტალურ ქერქს, ტვინის რეგიონი რომელიც პასუხისმგებელია გადაწყვეტილების მიღებაზე, პრობლემის გადაჭრაზე,

თვით-რეფლექსიაზე. როდესაც ტვინი ,,გაჭედილია“ ამ განმეორებით ფიქრიანობაში, ზედმეტად აქტივირდება ამიგდალა, ემოციური პროცესირების ცენტრი, რომელიც თავის მხრივ ააქტივებს სტრესის საპასუხი რეაქციებს. კვლევები გვიჩვენებს, რომ ქრონიკული ზედმეტი ფიქრიანობა იწვევს ნეიროტრანსმიტერთა დისბალანსს, როგორიც არის კორტიზოლი და დოფამინი, რაც თავის მხრივ იწვევს დაღლილობას და კოგნიტური(აზროვნების) შესაძლებლობების შემცირებას.